การเรียนในวันนี้มีเพียงแค่ครึ่งวันเช้าเท่านั้นแต่ก็ไม่เสียเปล่าเพราะอาจารย์ได้ให้ข้อแนะนำเรื่องโครงการและ storyboard แก่ทุกคนก่อนพร้อมทั้งบอกเรื่องการเตรียมตัวpresent ผลงานด้วยว่าต้องทำดังนี้
1.เสนอองค์ความรู้ที่ได้จากการทำโครงการโดยที่บอกมาว่าพบปัญหาอะไรและแก้ไขอย่างไร
2.เสนอองค์ความรู้จากกการประยุกต์ใช้ ICT ในการศึกษา
3.เสนอมุมมองสะท้อนกลับจากสิ่งที่ทำ
4.ความรู้ใหม่ๆ
5.งานเราต่างจากเพื่อนอย่างไร
ทั้งหมดนี้ดูๆแล้วเหมือนจะไม่มีอะไรต้องกังวลแต่จริงๆแล้วเราคงต้องมีความคิดที่ตกผลึกจากสิ่งที่ทำจริงๆ
จากนั้นอาจารย์ก็ให้ความรู้เกี่ยวกับข้อสังเกตเกี่ยวกับ web3.0 ที่นับวันยิ่งเข้าใกล้เราทุกที สังเกตได้จาก google ที่เวลาพิมพ์อะไรลงไปก็มักจะแปลให้ แม้เริ่มแรกจะแปลแบบไม่เป็นภาษาเลยก็ตาม พอต่อมาก็ดีวันดีคืน เริ่มแปลได้ใกล้เคียงกับภาษาที่เราพูดคุยกันได้มากขึ้น มีความเป็นธรรมชาติมากขึ้น ทั้งนี้ทั้งนั้นweb3.0 พัฒนาขึ้นมาเพื่อการสื่อสารอย่างแท้จริงและต้องทำให้เป็นรูปแบบการสื่อสารที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตมนุษย์อย่างขาดกันไม่ได้ นอกจากกรณี google แล้วก็ยังมีกรณี facebook อีกด้วยซึ่งapplication ใหม่ๆก็มีแต่จะเพิ่มเข้ามาด้วยเจตนาอย่างที่ว่าจริงๆ ในอนาคตเราอาจchat กันทางfacebookโดยที่เห็นหน้ากันก็ได้เพราะก็มีข่าวว่าfacebook กับ skype เป็นพันธมิตรกันแล้ว ว่าแล้วอาจารย์ก็ให้สร้างpage ในfacebook ขึ้นมาเพื่อเอาไว้คุยกันเฉพาะในกลุ่มเราเท่านั้นจริงๆ ของผมใช้ชื่อว่า FB tutorial
สำหรับโครงการและstoryboard ของผมนั้นก็ได้เพิ่มเนื้อหาลงไปตามที่อาจารย์แนะนำและปรับเปลี่ยนรูปแบบกิจกรรมเล็กน้อยแต่ก็ดีใจมากที่อาจารย์บอกว่าของผมเพิ่มเนื้อหาอีกนิดนึงและก็ตกแต่งให้ดูดีหน่อย เรียกได้ว่ากำลังใจและกำลังสมองเกิดขึ้นมากเลยทีเดียว ในงานของผมนั้นได้เพิ่มเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับบทเรียนเข้าไปด้วยโดยเป็นไฟล์เสียงพร้อมworksheetออนไลน์ จากนั้นก็มีการให้นิสิตเขียนสรุปความรู้ลงในfacebook note แล้วจึงมาตั้งกระทู้ใน discussion board เพื่อให้นำความรู้ทั้งด้านภาษาที่post ไว้ให้และความรู้จากเรื่องที่ฝึกฟังและสรุปมาโต้กัน แล้วจึงประเมินตาม rubric ที่ตั้งเอาไว้ หลังจากที่อาจารย์ปล่อยให้ทำงานกันเองในช่วงบ่าย ผมก็ได้ปรับเปลี่ยนและแก้ไขงานstoryboard พร้อมทั้งทำwix ให้สวยงามและทำ blog ให้เรียบร้อยขึ้นหลังจากที่ลองผิดลองถูกด้วยตัวเองคนเดียวครั้งที่แล้วจนรูปแบบเพี้ยนไปหมด พอยิ่งทำก็ยิ่งคล่องขึ้น, แก้ปัญหาได้ไวขึ้น, ถามเพื่อนน้อยลงและที่สำคัญ ในเวลางานพอมีเวลาก็นั่งแต่งwixและ blogไปพลางจนมีเพื่อนร่วมงานที่คณะมาเห็นแล้วยังมาขอให้ผมช่วยสอนอีกต่างหาก แต่ในความเป็นจริงก็ยังต้องพึ่งขั้นตอนที่จดไว้อยู่กว่าจะทำทุกอย่างเป็นด้วยตัวเอง
ความคิดเห็นที่มีต่อการเรียน
วันนี้เรียกได้ว่าพอฟังสิ่งที่จะต้องpresent แล้วก็ต้องเตรียมอยู่ไม่น้อย แต่ก็ไม่ได้หนักใจเพราะคิดว่าผมก็แค่พูดไปตามสิ่งที่เรียนรู้จากการเรียนและบอกไปว่าทำอะไรมาแล้วบ้างและแก้ปัญหาอย่างไร และสิ่งที่ผมเรียนผมก็บันทึกไว้ทุกครั้งอยู่แล้วและคำแนะนำจากอาจารย์ผมก็ได้มาเยอะมากเพราะด้วยความที่ชอบเสี่ยงลองอะไรใหม่ๆ (แต่ต้องได้ประโยชน์) และความอยากรู้อยากลองของตัวเองจริงๆอาจารย์ก็เลยพูดเยอะหน่อย แม้ผมไม่ได้เก่งICT มากนักแต่ก็พยายามเรียนรู้ให้มากที่สุด แต่ปัญหาสำหรับผมก็คือจะทำอย่างไรให้ข้อมูลที่มีนั้นมันมีระบบระเบียบพร้อมที่จะเสนอให้อาจารย์และเพื่อนๆที่มีคุณวุฒิเพียบเหล่านี้ได้อย่างไม่ขัดเขิน
แน่นอนครับสิ่งที่แต่ละคนเรียนรู้และเข้าใจจากเรื่องเดียวกันคงเสนอกันมาไม่เหมือนกันอยู่แล้ว ยิ่งดีด้วยซ้ำเพราะจะได้เรียนรู้จากเพื่อนๆด้วย
